رواية القاسيان
......
قامت سهوة ولبست هدومها ونزلت لأقرب صيدلية واشترت البخاخة لأمها ورجعت البيت تانى ودخلت اوضة والدتها ولقيتها نايمة
سهوة: ماما، ماما اصحى انتى نمتى تانى، انا جبتلك البخاخة
ماردتش كريمة على سهوة وده اللى خلى سهوة تهزها بس للأسف مابتتحركش خالص
سهوة بصد@مة: ماما، ماما
لم تكن سهوة تتخيل ان هذا سيحدث
سهوة بدموع: لا يا ماما قومى، ماتسيبنيش والنبى، علشان خاطرى يا ماما، ماتسبينيس، قومى يا ماما انا جبتلك البخاخة بتاعتك وهتخفى وتبقى كويسة ان شاء الله، قومى يا ماما قومى، مااااامااااااااااا
كانت سهوة قاعدة فى العزاء وهى حاضنة اختها نيرة وبتعيط جامد اوى واختها على نفس الحال لكن كانت بتهديها شوية والحزن كان عامم على المكان لغاية اما انتهى العزاء
سماح بحزن: لو عوزتم حاجة يا بنتى انا بيتى مفتوحلكم واى حاجة تحتاجوها انا موجودة
سهوة بدموع: ربنا يخليكى يا خالتو
سماح: ربنا يرحمها كانت طيبة اوى وجدعة
سهوة بحزن: ربنا يرحمها
سماح: وانتى يا بنتى هتكملى فى الشغل اللى انتى فيه ده !!
سهوة: ايوة يا خالتو امال هنعيش منين
سماح: بس يا بنتى انتى متخرجة من هندسة وفى الاخر تشتغلى كدا
سهوة: اعمل ايه يا خالتو، انا مفيش شركة الا روحتها ومفيش طريقة والا عملتها لكن كله بالواسطة يا اما اكون على هوا صاحب الشركة
سماح: ربنا يرزقك يا بنتى وتشتغلى فى اللى اتخرجتى علشانه
سهوة: يارب يا خالتو، قومى يا نيرة ذاكرى، انتى فى 3 اعدادى السنة دى
نيرة بدموع: مش عايزة اذاكر، مش عايزة اتعلم، شوفى انتى يا سهوة اديكى دخلتى كلية قمة، عملتى بيها ايه، احنا فى بلد محدش بيعيش فيها غير اللى عنده واسطة ومعروف
سهوة بدموع: علشان خاطرى يا نيرة اعملى اللى عليكى، انتى عارفة انا مش ندمانة انى اتعلمت او ضيعت وقتى فى التعليم والمذاكرة لانى واثقة ان ربنا هيفرجها وهلاقى شغل كويس، علشان كدا صابرة وانتى لازم تتعلمى يا نيرة وتذاكرى وتعملى كل اللى عليكى لغاية اما تبقى حاجة كويسة علشان التعليم جزء من عبادة ربنا وانتى بتتعلمى علشان ترضى ربنا الاول وبعدين تستخدميه فى حياتك، صدقينى دلوقتى كل حاجة بالواسطة بس انتى لسة على ايامك الجاية محدش يعرف هيبقى فيه ايه، اكيد الدنيا هتتظبط ومش هيبقى فيه واسطة ولا الكلام ده...لازم تبقى واثقة يا نيرة....لازم
نيرة بدموع: حاضر يا سهوة
حضنت سهوة نيرة جامد وعيطت فى حضنها
سماح: ربنا يخليكو لبعض، انا هقوم امشى وهجيلكم بكرا
سهوة: لا يا خالتو ماتتعبيش نفسك، ايام العزا خلصت ومش عايزة انك تتعبى نفسك، انا راجعة بكرا الشغل وربنا يقدرنى
سماح: طيب يا بنتى ربنا معاكى، انا ماشية
سهوة: توصلى بالسلامة يا خالتو
&&&&&&&&
فى فيلا كبيرة ومكان راقى وملئ بالاشجار
رأفت: هو فين يوسف يا رباب
رباب: نايم فوق
رأفت: هو مش هيتظبط بقا، ده بقاله يومين ماراحش الشركة وكل يوم سهران فى حتة شكل
رباب: تلاقيه عايز يريح شوية من الشغل
رأفت: يريح ايه ده مابيروحش الشركة غير مرة او اتنين فى الاسبوع والمفروض هو اللى ماسكها وماسك الشغل
رباب: اهو نازل اهو
رأفت: اهلا بالباشا، ما لسة بدرى
يوسف: بابا ازيك
رأفت: زفت، مابتروحش الشركة ليه
يوسف: يا بابا الشركة هتتخرب يعنى، ما هى شغالة اهى ولو فيه اي حاجة السكرتيرة بتبلغنى
رأفت: لازم تروح وتدير كل حاجة بنفسك علشان اللى هناك يكونوا عارفين انك موجود وماسك كل حاجة
يوسف بضيق: حاضر
رأفت: وبلاش سهر وسيبك من السكة دى
يوسف: يا بابا انا بقالى 5 سنين طلعان عينى فى زفت هندسة وما صدقت خلصتها يبقى اخرج واسهر وافرج عن نفسى شوية
رأفت: لا والله، وقولى صحيح انت مشيت نص الموظفين فى الشركة البنات ليه
يوسف: حد يجيب موظفين كلهم بنات، مشيتهم علشان ريحة ام الشركة بقت كلها ايلاينر
رأفت: هههههه لا والله
يوسف: اها والله، يرضيكى يا ماما ابقى قاعد طول اليوم شامم ام الورنيش اللى بيحطوه فى وشهم ده
رباب: لا طبعا يا حبيبى
