روايه بقلم فاطمه عيد
كانت موجوده وبتجهز العشا لصوفى كمان .. وكان فى صور لصوفى وامير وهما صغيرين فاكيد منى تعرفها .. تبصلها
دنيا كان فى واحده زارتنا من شهر تقريبا .. فاكراها !
منى باستغراب مين دى
دنيا اللى هى صاحبه يونس
منى صاحبه يونس ! .. تفكر للحظه وبعدها تبصلها .. بس انا عمرى ما شوفت صحاب ليونس .. دايما كده محدش يعرفله حاجه
دنيا طب حاولى تفتكرى معايا معلش .. من كام اسبوع بعد ولادتى تقريبا .. فى واحده جت زارتنا هنا وكانت هتتعشى معانا بس مشيت .. مين دى
منى هو احنا فى العادى محدش بيزورنا اصلا .. بس صوفى جت بعد ولادتك باين
دنيا تتنبهلها بسرعه
دنيا ايوه صوفى .. مين صوفى
منى باستفسار فى ايه يابنتى مالك وايه اللى فكرك بيها بس
منى باستغراب شديد صاحبه امير .. مانا ساعتها طلعت اناديلكو عشان تنزلوا تقعدوا معاها
دنيا للحظه حست الدنيا بتدور بيها .. ومش بيرن فى دماغها غير صاحبه امير ! .. افتكرت يوم ولادتها وعدم وجود امير معاها وانه مكنش بيرد لا عليها ولا على يونس .. وهى عارفه انه مهما كان مضغوط فى شغله بيشوف التلفون كل ساعه على الاقل .. حست پخنقه غير عاديه وللحظه هتنهار .. تبص لمنى وتتكلم بصوت بيمنع نفسه من العياط .. العياط بان فى صوتها قبل عينها
منى مالك يا حبيبتى تحبى نروح لدكتور........................................
تقاطعها دنيا لا ابدا انا هبقى بخير .. بعد اذنك
منى تسيبها لانها فعلا لاحظت تعبها .. دنيا تطلع اوضتها وبتفكر وبتحاول تحكم عقلها عشان متاخدش قرار ټندم عليه طول حياتها .. يعدى الوقت .. امير وصل عند عياده كريم .. يركن عربيته ويطلع العياده ويخبط .. يلاقى اخوه بيفتحله .. يدخل ويقفل الباب وراه
كريم وهو بيعمل قهوه لغيت كل المواعيد عشانك .. انا عارفك مش بتيجى غير فى المصاېب
امير يضحك لا مش اوى
كريم يمسك كوبايتين القهوه وياخد واحده ويديله واحده
كريم خير !
امير وهو بيشرب من القهوه موضوع معقد شويه .. او جايز انا شايفه كده .. مش عارف
كريم اممممم .. ودا بقى بسبب ايه !
كريم يستغرب صوفى ! .. ايه اللى فكرك بيها
امير بتوتر لا ماانا مقطعتش معاها من الاساس
كريم ااااه .. وبعدين فين المشكله
امير دنيا
قال كده وسكت وكريم مستنيه يتكلم لكن فضل ساكت .. كريم يبصله
كريم وبعدين انت هتنقطنى بالكلام !
امير بتوتر اكتر انا عاوزهم الاتنين .. مش عاوز علاقه تيجى على التانيه .. انا بحب دى وبحب دى .. بس دنيا حبها مختلف .. انا بحب دنيا كحبيبه وصوفى تعتبر اقرب صديقه ليا من زمان .. وللاسف الفتره اللى فاتت تصرفاتها كانت غريبه .. اللى هو عاوزانى ليها بس .. لو اتكلمت مع دنيا قدامها بتضايق .. او لو اتكلمت عنها عموما .. يسكت شويه وبعدين يضحك .. تخيل انها بتقولى انى بخون دنيا معاها .. مش فاهم عقلها كان فين يومها .. وكمان بتخيرنى بينهم .. انا مش فاهم حاجه .. بعدت عنى بس برضو البعد صعب .. مش قادر استغنى عنها وفى نفس الوقت مش عاوز ابقى خاېن لمراتى .. ومش عارف هى ليه اصلا بتسمى صداقتنا خېانه .. انت فاهمنى
امير يعتبر المجمل خلص .. الكلام الجاى هيبقي كله شرح مختلف لنفس الاحساس .. فملوش لازمه
كريم طب اتكلم مفيش مشكله
امير يضحك انا عندى مشكله .. ياريت تنجز اخرك معايا نص ساعه .. مش عاوز اتأخر على دنيا عشان وعدتها انى هقعد معاها
كريم ايه اللى فكرك بصوفى حاليا ! .. يعنى انت مثلا بقالك اكتر من شهر قاعد جنب مراتك ولو خرجت بتبقى معاها .. وليه بتقول ان صوفى بعدت !! .. يعنى ايه اللى حصل اصلا
امير يحكيله اللى حصل ساعت ما جت صوفى عندهم البيت والحوار اللى دار بينه وبينها بالتفصيل وكمان حكاله اللى حصل من اول رجوعهم من السفر لحد ولاده بنته .. خلص كلام وسكت
كريم انت محستش بالبعد غير لما قالت هتبعد وبعدت فعلا .. محستش انك كنت محتاجها قبل كده مع انك طنشتها اسبوعين على كلامك .. مفرقش معاك .. لكن اول ما اتكلمتوا ومشيت حسيت انك مخڼوق فى نفس الليله وان البعد مضايقك من تانى يوم .........................................................................
يقاطعه امير بضحك ياعم انا عارف دا كله .. انجز
كريم يضحك ياعم لو ھتموت اوى كده قوم امشى ونتكلم فى البيت .. على الاقل دنيا متضايقش وتبقى قدامها
امير لا انا مش حابب نتكلم وهى شايفانى .. عشان كده جيت
كريم اممممم .. تسمحلى اقولك انك غلطان .. غلطان جدا كمان .. فى حق مراتك وحق صوفى
