رواية القاسيان
...
نيرة بحزن: زعلانة اوى على سهوة
جودى: ليه يا نيرة
نيرة: اتعلمت وذاكرت وبقت مهندسة لكن مش لاقية حتة تشتغل فيها، انتى عارفة شغالة ايه
جودى: ايه
نيرة: شغالة فى شقة بتمسح وتتبهدل
جودى: يااااه، طب ماشتغلتش ليه، مش هي مهندسة
نيرة: عملت كل حاجة علشان تشتغل وراحت كل شركة وعملت كل حاجة لكن واسطة بس
جودى بحزن: صعبانة عليا اوى دى شكلها كانت شاطرة وشكلها طيبة اوى
نيرة بحزن: يلا نكمل مذاكرة
&&&&&&&&&&
سهوة: انا مسحت جوا يا مدام فريدة
فريدة: طيب يا سهوة خشى امسحى فى الاوضة اللى جوا وبعدها تخلصى وتعملى الاكل
سهوة: حاضر
&&&&&&&&&&
يوسف: الو، ايوة ياعمر
عمر: ايه يابنى فينك
يوسف: اهو فى الشركة
عمر: ليه كدا يابنى من امتى هههههه
يوسف: بابا ياعم قعد يقولى مابتروحش ليه ومش عارف ايه فقولت اروح
عمر: اممممم طب بص بقا، خلص واعمل حسابك علشان النهاردة عيد ميلاد البت سهى والشلة كلها متجمعة فى النايت وهتبقى سهرة عنب
يوسف: اشطاااا اوى، انا هخلص شغل وهروح اغير واظبط نفسى كدا واجى
عمر: اشطا، يلا جود باى
يوسف: جود باى
&&&&&&&&&&&&
جودى: انا همشى بقى يا نيرة علشان اتأخرت
نيرة: خليكى شوية لحد ما سهوة تيجى
جودى: الساعة بقت 5 وماما هتزعق علشان عندك من الصبح
نيرة: طيب يا جودى، انتى بجد اجدع صاحبة، بالرغم من حالتك الا انك قاعدة معايا فى البيت الصغير ده ومعتبرة المكان عادى و..
جودى: ماتقوليش حاجة يا نيرة، انتى اختى، والله ما اعتبرت حد كدا غيرك
نيرة: ربنا يخليكى يا جودى
جودى: يلا، سلام بقا عايزة حاجة !!!
نيرة: لا ربنا يخليكى، سلام
****************************
صابر وهو يبحث فى البيت: ايما انتى فين ؟
لم يجد احد فظل يبحث ويصعد الى اعلى حتى وجد ورقة على الارض ومكتوب فيها: مش هتلاقينى
ابتسم صابر واحضر ورقة وكتب فيها شيئا ووضعها على السلم
واختبئ
جائت ايما وامسكت الورقة وقرأت ما فيها وكان فيها: لقيتك
وه-جم صابر عليها وهو يضحك وحض-نها وضحكت ايما
صابر: قولتلك مش هتعرفى تستخبى منى
ايما: الله يا بابا انا مث بعلف انك هتعمل مقلب فيا
صابر وهو يقلدها: مث بعلف، ده ذكاااء يا ايما
ايما: يعنى ايه ذكاء
صابر: يعنى افكر صح وازاى اخدع اللى قدامى
ايما: طيب علمنى
صابر: مش تعليم ده ذكاااء فاهمة يعنى شغلى دماغك
ايما: طب ثغلهالى
صابر: ههههههههه طب اقولك ايه انا بقا
ايما: قولى ماما لاحت فين، انا مث ثوفتها خالص
تغيرت ملامح صابر الى الحزن
