روايه كامله بقلم شيماء النعماني
بس اوعى تعملى اللى فى دماغك
فرح مهما كان اخويا ومدام اقدر اساعده مش هتاخر
حسام پغضب فرح احمد ميستاهلش ابنك احق بالفلوس دى
فرح ربنا قادر يعوضنى زى ما عوضنى بيكم اخوات واب وام قادر يعوضنى فى مالك
صمتت قليلا طيب وابو مالك مش هيعرف ان ابنه موجود يافرح
تنهدت باسى ومسحت باناملها دمعة هاربة
اكيد هيعرف ياحسام بس امتى معرفش
عن اذنك بقى هخرج انا والجماعة نفسح مالك وعلى ممكن ولا فى شغل تانى
ابتسم لها وهو يقف امامها لا ياستى مفيش شغل تانى اتفضلى
جلست ياسمين فى احد المطاعم تنتظره حتى راته قادم ابتسمت واشارت له منضدتها وجلس امامها
ازيك ياياسمين
ازيك انت ياحبيبى عامل ايه
الحمدلله .....معلش اتاخرت عليكى
سيف ايوه ماانا قلتلك هسافر عشان القرية اللى هناك واتفقت مع آسر انه هيسافر معايا
ياسمينطيب وانا
نظر لهاتفه دون اهتمام انتى ايه
ياسمين ايه رايك لو اسافر معاكم ونعمل فرحنا هناك وبعدين نرجع هنا تانى
سيف تمام معنديش مانع انا كنت هقترح عليكى كده كمان اهلى لازم يعرفوكى
ياسمين هما ممكن يحبونى ياسيف
ياسمين يعنى ماهما محدش فيهم يعرفنى ولا ايه
سيف اما يعرفوكى هيحبوكى
ياسمين طيب وانت
سيف انا ايه
وضعت كفيها فوق راحته انت بتحبنى ياسيف
نظر ليدها ثم اليها بالم ياسمين اظن انا قلتلك الحب بينا ممكن يجى بالعشرة صح
ياسمين بس انا مش عايزة حب العشرة ده عايزاك تحبنى زيها ولا مينفعش
سيف تقصدى ايه
امتقع وجهه غاضباياسمين قلتلك قبل كده مش عايز كلام فى اللى فات
ياسمين يعنى ايه يعنى لسه بتحبها ياسيف
قام سريعا پغضب انا اتاخرت يلا عشان اوصلك واروح
قامت تقف امامه بحزن يعنى لسه بتحبها يظهر انى محكوم عليا احبك وانت قلبك معاها
غياب طال وزاد معه الشوق والحنين للحبيب الغائب اشتقت اليك واشتاقت روحى لك ولكنك من هجر من تركنى دون ذنب منى فكيف لى ان اغفر لقاټل يبتر بكلماته اخر ما تبقى بيننا
ذهبت الى عملها القت تحية الصباح على زملاءها واتجهت لغرفتها القت بحقيبتها اعلى مكتبها وبدات تعمل فى احد تصميمات لمشروعها الجديد حتى اتاهااتصالا من حسام يخبرها بضرورة لقاءه فى مكتبه ذهبت اليه وظلا يتحدثان فى امور عملهم
فرح تمام وانا خلاص عملت اللى قلتلك عليه وان شاء الله هتعجبهم
حسام انا واثق فيكى يافرح ......قوليلى عملت ايه مع احمد
فرح متخافش الفلوس هتكون عنده النهاردة
متخاذلا ضعيفا هكذا اصبح
حال احمد بعدما فشل فى توفير المال الخاص باصحابه ربتت والدته فوق كتفيه بحزن
احمدقوم ياابنى مينفعش تقعد كده قوم انزل دور على شغل عشان خاطر بيتك وولادك
رفع راسه بضعف منها لله ضيعت كل حاجة طلبات مبتخلصش وفى الاخر سابت البيت ورمت العيال ومشيت
ليلى معلش بكره ربنا يهديها وترجع تانى
ارتفع صوت الجرس فقامت ليلى لتفتح لتجد امامها شاب يسال عن احمد
لو سمحتى ياحجة الاستاذ احمد موجود
ليلى ايوه ياابنى نقوله مين
بعد اذنك عايزه فى كلمتين
نادت ليلى احمد الذى وقف امام الباب لا يعرف هذا الشاب
ايوه مين حضرتك
هو حضرتك استاذ احمد
ايوه انا حضرتك مين
الشاب انا جاى برسالة لحضرتك
اعطاه حقيبة جلدية سوداء اتفضل
احمد ايه ده
الشاب فى جواب جوه الشنطة حضرتك هتعرف ايه ده
تركه فى حيرة من امره ينظر للحقيبة حتى فتحها ووجد بهامبلغ من المال وورقة صغيرة مطوية فتحها سريعا ليجد بها كلمات بسيطة وسريعة
احمد على اد قسوتك معايا الا انى لسه فاكرة ان احنا لسه اخوات المبلغ
ده سد بيه ديونك وادفع فلوس الشيكات سلملى على بابا وماما وقولهم وحشتونى......فرح
طوى الورقة بين يده بالم وهو يلقى بجسده على الاريكة بعد اللى عملته فيكى وبتفكرى فيا
ليلى احمد ايه الفلوس دى منين
جاءهم كمال من غرفته متسائلا فى
ايه مين اللى كان هنا
ليلى مش عارفة واحد جاب الفلوس دى ومشى
كمال پغضب انت اخدت فلوس
